Effectieve behandeling van een lopersknie

Hoe je een lopersknie het beste kunt behandelen

Een lopersknie is een veelvoorkomende overbelastingblessure. Hoewel de naam wellicht anders doet vermoeden komt deze blessure niet alleen voor bij hardlopers. Ook wielrenners en andere sporters kunnen ermee te maken krijgen. Kenmerkend voor deze blessure is de pijn aan de buitenkant van de knie na hardlopen, wandelen of fietsen bijvoorbeeld. Het is een niet te onderschatten blessure. Als je met deze blessure te maken krijgt is het dan ook raadzaam om deze adequaat te behandelen. Hoe je dat het beste doet lees je hier.

Wat is een lopersknie en wat zijn de symptomen?

Sporters met deze blessure ondervinden pijn aan de buitenkant van het dijbeen, ter hoogte van hun knie. Deze pijn laat zich het beste omschrijven als scherp en branderig. De lopersknie symptomen ontstaan vooral wanneer de sporter in kwestie zijn of haar knie herhaaldelijk buigt en strekt. De klachten nemen geleidelijk toe tijdens het sporten en verdwijnen weer nadat men hiermee is gestopt.

Het Iliotibiale Band Syndroom (ITBS)

De medische term voor deze blessure is het Iliotibiale Band Syndroom (ITBS). Sommigen geven er de voorkeur aan om deze term te gebruiken omdat de blessure immers niet alleen aan hardlopers is voorbehouden. Dus door de term ITBS te gebruiken wordt zo benadrukt dat deze blessure ook bij andere takken van sport – zoals een lopersknie na fietsen – voor kan komen. De iliotibiale band is de lange peesplaat die naar het scheenbeen loopt vanuit je bekken. Op het moment dat deze band het meest op spanning komt, ontstaan de lopersknie symptomen.

Kniebuiging tussen de 20 tot 30 graden

Zodra de spanning op de illiotibiale band het grootst is, vindt er tegelijkertijd lokale drukverhoging plaats rondom de buitenkant van je knie. Klachten worden met name ervaren kort na de landing. Dit is de zogeheten stand-fase van een loopcyclus. Bij een kniebuiging tussen de 20 tot 30 graden bevindt zich dan de pijnlijke zone. Voorheen werd deze blessure ook weleens het Tractus Iliotibialis Frictiesyndroom genoemd. Toen werd namelijk verondersteld dat de oorzaak in de wrijving, oftewel de frictie, tussen de peesplaat van het dijbeen en het bot aan de buitenkant van de knie zat. Onderzoek heeft echter aangetoond dat dit een onjuiste veronderstelling is.

Pijnlijke slijmbeurs

Nieuwe inzichten tonen aan dat de pijnlijke klachten bij een lopersknie in het geheel niet worden veroorzaakt door de frictie tussen de peesplaat en het bot van de knie. Sterker nog, ze komen niet eens met elkaar in contact. De klachten die genoemd worden zijn doorgaans aan een pijnlijke slijmbeurs toe te schrijven. Deze slijmbeurs bevindt zich tussen de peesplaat en het botweefsel in. Daarnaast worden ook verklevingen van de fascie, triggerpoints ten gevolge van overbelasting en cystes als mogelijke veroorzakers van de klachten aangeduid.

Combinatie van factoren

Net als bij veel andere sportblessures is het vaak een combinatie van factoren die uiteindelijk leidt tot de lopersknie. Deze factoren kunnen verschillend zijn. Zodra er overbelasting plaatsvindt zal de iliotibiale band strakker staan maar toch is deze spanning niet de belangrijkste oorzaak van de klachten. Dit is meer het gevolg van de problematiek die aan de blessure ten grondslag ligt. Deze kan bijvoorbeeld gezocht worden in de omringende spieren. Voorbeelden van risicofactoren zijn een gebrekkige looptechniek, eenzijdige belasting, verschil in beenlengte, O-benen en bewegingsbeperkingen in de heup of in de rug.

Aanpassingen

Vaak vragen sporters met een lopersknie zich af hoe lang ze rust moeten houden. Vanzelfsprekend is dit afhankelijk van de klachten. Meestal is het verstandig om in ieder geval tijdelijk in je sport te minderen. Verder is het raadzaam om sporten in heuvelachtig gebied te vermijden. Doordat je van de heuvel af moet lopen kunnen je klachten namelijk erger worden. Daarnaast is het voor wielrenners raadzaam om goed de zadelhoogte in de gaten te houden. Te lage zittingen zorgen ervoor dat de spanning in de tractus iliotibialis toe zal nemen. Soms kan tijdelijk een andere sport beoefenen – zoals zwemmen – verstandig zijn om in conditie te blijven.

Behandeling en herstel

Bij een lopersknie behandeling kunnen bepaalde spierversterkende oefeningen uitkomst bieden. Dit omdat de symptomen vaak met spierzwakte samenhangen. Houd er rekening mee dat je pas met deze oefeningen begint als je deze zonder pijnklachten kunt uitvoeren. De krachtafname van de spieren is met name zichtbaar bij de gluteus medius en minimus, de middelste en kleine bilspier. Dit is vooral het geval bij vrouwen. Onderzoek heeft uitgewezen dat zij een grotere heupinstabiliteit vertonen ten gevolge van de krachtafname van deze bilspieren. Hierdoor ontstaat er namelijk een binnenwaartse knierotatie en neemt de spanning rondom de knie toe.

Kniebrace bij een lopersknie

Voor het meest comfortabele herstel van een lopersknie bevelen wij van harte patellabanden aan. Deze kniebraces, zoals patellabanden ook wel genoemd worden, bieden maximale stabiliteit van de patella. De versteviging in de patellabanden geeft druk op de kniepezen evenals tegen de onderrand van je knieschijf. Zo zorgt de patellaband voor een vermindering van de krachten die op de aanhechting van de knieschijf worden uitgeoefend. Voor iedereen – jong en oud, klein en groot – is er een patellaband op maat met beperkte elasticiteit. Zo ben je met een patellaband altijd verzekerd van de perfecte pasvorm die bovendien goed blijft zitten.

Patellabanden voor een lopersknie